"Özlemler,daha ağır oldu şimdi!."

Eski akşamları,eski günleri,eski yılları,eski hatıraları "özlemek" nedense artık zor geliyor insana..

Zor geliyor,geçmişi anımsamak.. Bir de geçmişin bugünden daha iyi olduğunu düşünmek,daha da zor gelmeye başladı.

Hiç bir zaman "hasretler" bu kadar,etki bırakmamıştı.. Artık hep böyle mi olacak?. 

Dünün halini,geleceğin halini "sormak" bu kadar zor olmasa gerek.  En iyisi onu olduğu gibi anmak. Olduğu gibi yazmak!. Belkide,böylece onun ağırlığını biraz olsun hafifletmiş oluruz.

Hatıralar da ağır,özlemler de ağır oldu. Eskiden iki,üç kat daha bir ağırlaştılar. Son aylarda yaşanan felaketler onları bu duruma getirdi. "Felaketler" önce hatıraları,sonra da özlemleri fazlasıyla etkiledi. ÖZLEMLER ZOR GELSE DE,YAŞAM AYNI GÜZELLİKLE DEVAM EDECEK..

Yaşamın kendisine dokunamadı ama!.Onun güzelliğine dokunamadı. Ümidine de!. Yaşamın içindeki ümitler ve güzellikler "aynen" devam ediyor. Edecekte!. Onlar bize,huzur dolu günleri de getirecektir. Onlar bize,sevgileri de getirecektir. Mutlulukları da!. Gelecekte,yarınlarda daha bir ümitli olacağız. Daha bir mutlu olacağız.. Daha çok seveceğiz bu hayatı!.

BÜTÜN GÜZELLİKLERİN SİZLERİN OLMASI DİLEĞİYLE..