Herşeyin yeni olmasını dilemek,oldukça anlamlıdır..

Başlayan her günün,her anın kendileri yeniliğe açılan birer penceredir.

Yenilik,önce tabiatın içindeki kıymetlerle başlıyor. Bu değerlerin hayata yansıması beraberinde güzellikleri de getirir.

Eğer,tam olarak yeni olamıyorsa ona,yeniye benzesin hiç olmasa..

Burada doğayı örnek almak lazım. O,bütün bir evreni devamlı yeniliyor. Adeta,hayat veriyor herşeye..

Tabiat,başlı başına bir dünya. Hem de güzel bir dünya. Güzellikler onunla başlar!.

Hiç bir şey hayata benzemez ama!.

Hayatın kendisi,dünyalara bedel..

Yol yola,bulut buluta,ağaç ağaca,yaprak yaprağa,rüzgar rüzgara,gönül gönüle benzesin..

Bütün hisler hislere. Hasretler de hasretlere!.

Doğa,yalnız doğaya benzesin..

Dünya da her dönüşte kendi gibi olsun. Bütün bu kıymetlerin bir başkasına benzemeye hiç ihtiyaçları yok. Tam tersine,diğer her bir şey onlara benzemeye gayret ederler.

Bu kıymetlerde,iyilikler var,güzellikler var.

Sevdalar ve mutluluklar da!.