Bu başlıktan anlaşılacağı üzere,kelimeler de eskiyor denilebilir. Eskiyor,yerine zamanı geçiyor da diyebiliriz. Bir de bazılarının miadı geçiyor. Ama,modası geçiyor,denilmez. Zira,onlar moda konusunun dışındadır.. Kullanılmadıkça eskimiş gibi görünürler. Onların bazıları da eski yıllarda “unutulmuş” duruma da gelebiliyor. O halde,onlar unutulan sözcükler konumuna geliyorlar. 

“Yeni kelimeler” derken,devamlı kullanılan ve anlamı bilinen sözcüklerden söz ediyoruz. Söylenmesi,yazılması daha basit olan kelimelerdir bunlar. Şunu da belirtmekte fayda var;özellikle sanat eserlerinde yer alan sözcükler bir az daha önde oluyor. Bir az daha anlamlı oluyor. Zaten bu kelimeler seçilerek yapıtlara giriyor. Burada yazının önemi de ortaya çıkmış oluyor. 

“Anlamlı sözcükler” burada anlatmak istediğimiz,en iyi ifadeyi sunan kelimelerdir. En iyi anlatımı!. Bu,hem yazıda,hem de sözde de olabilir.  Hatta,onlar için hiç "unutulmayan sözcükler" deyimini kullanabiliriz. Zaten,akılda,hatırada kalması için yazılmıyor mu?. Bir başkadır kelimelerin dünyası. Günün ilk ışıklarına benzer. Onun gibi ışıldar. 

“Solmayan kelimeler” sözcüklerin de kendine göre bir teması,bir rengi vardır. En iyi ifade şekli,en iyi anlatım türü onlardadır. Onlar olmadan,neyi anlatabiliriz ki?. Bir de kelimelerin benzer anlamları vardır. Yan yana geldiklerinde daha iyi bir anlatım sergilerler. Güzelliğe,güzellik katarlar,onlar. Tıbkı,şiirlerdeki gibi. Şarkılardaki gibi. Türkülerdeki gibi.. 

“Bitmeyen sözcükler” yaşamın her alanında,her yerinde devamlı onlar vardır. Onlarla geçer bir ömür.. Onların değeri hiç bitmez.Devam eden bir nehir gibidirler. Üstlerinden,mevsimler,yıllar geçse de,anlamları ilk günkü gibi kalır. Onlar,bizim dünyamız gibi. Sevdamız gibi. Hayatımız gibi!.  SEVGİ VE SAYGILARIMIZLA!.