Gün yeni başlıyorsa her sabah. Onunla yeniden yazılabilir bütün eserler. Yeni eserler!. Eski yapıtları yeniden yazmak pek mümkün değil. Gerekli de değil. Önemli olan "yeni bir eseri" yazmak. Yeni bir öyküyü!. Eğer,yeni başlayan güne buna sorabilirsek,o bunun cevabını en iyi şekilde verecektir. "Günün öyküsünü" yenden yazmak,çok farklı olsa gerek.. 

“Eski hikayeler” onlar zaman içinde kaybolmaz. Ama,eskimiş duruma gelirler. Solmazlar,tükenmezler.. Fakat,onların yerine devamlı yenilerini bulmak lazım. Yenilerini yazmak lazım!. Onların sanattaki yeri hiç değişmez. Onlar,değişmeyen eserlerdir. Buna rağmen,yeni konularla,yeni sözcüklerle,yeni cümlelerle YENİ BİR ÖYKÜ  yazılmalı. 

“Yeni eserler” en çok onlara ihtiyaç vardır. Bu,bir az doğanın durumuna benziyor. O,kendini nasıl sürekli yeniliyorsa,yapıtlar da öyle oluyor. Kelimelerin dünyasından,sözcüklerin doğasından yeni sanatsal eserler yaratılır. Biz bunu öyküler için yazdıysak,sadece örnek olsun istedik. Diğer bütün eserlerde bu ve buna benzer gelişmeler yaşanmaktadır. 

“Sanatın eseri” en iyi şekilde bu deyim tarif eder,yaratıcılığı. Yazıların konusunu da onlar belirliyor. Sanatın içinde sürekli "yaratıcı" durumlar vardır. Bir başka örnek daha vermek gerekirse,çalışma hayatını da buna ekleyebiliriz. Zira,çalışan üreten her insan da yaratıcı yönünü göstermektedir. Günlük yaşamda bunun bir çok örneği bulunuyor. Üretim de bir sanattır!. 

“Zamanın eserleri” devam eden her yapıt için bunu kullanmak mümkün. Zaman da bu konunun içindedir. Onunla bir yarış halinde oluyor,bütün herşey. Tabiatla,dünya ile,yaşam ile akar sanatlar. Buna,hayatın içindeki eserler de diyebiliriz. Hayat kadar güzel!.  HERŞEYİN EN GÜZELİ SİZLERİN OLMASI DİLEĞİYLE!.