Başlıkta kullandığımız cümle ”Sonu Olmayan” konusunun cevabı farklı olabilir. “Her şeyin bir sonu” vardır. Demekte,mümkün..Sonsuz olan çok olgu yoksa da bazılarını burada yazmaya çalışalım: Örneğin,zaman..Onun sonunu gören oldu mu? Onun dışında sanatın ve hislerin de sonu olmaz. Bilimin de,çalışmanın da böyle özellikleri vardır. Özlemlerin de!.

Zaman dışındaki kavramlarda bu konunun yeri ve işlevi değişebiliyor. “Sonsuz” kelimesinin bir çok anlamı var. Kullanıldığı cümlelere şu ya da bu şekilde anlamlar katıyor. Bu nedenle,sanatın konumunu burada ayrı tutmakta fayda vardır. O,her zamanda güncelliğini ve özel yerini korumasını bilmiştir. Hayatımıza renk katan da odur. Yaşamı güzelleştiren de!.

 

Beklemenin de buradaki konunun içinde olduğunu söyleyebiliriz. Ümidin de!. O halde,”Ümitli Bekleyiş” desek,yeridir. İnsan hayatının hemen her döneminde bu özellik vardır. Ümidin kendisi zaten bu anlamı getirir. Üreten her insan bu değerli beklentinin içinde olur. İmalatın hemen her türlüsü,-ama,özellikle sanat- devamlı bu değerleri içinde barındırır. Hayatla gelişip,ilerlerler!.

 

Bilimsel çalışmaların önemini burada bir kez daha yenilemekte yarar var. Fakat,hayatın geleceği için,işlevi için bu konu,tam orta yerde olmayabilir. Evet,bilim hep devam edecek. Hem de gelişerek.. Ama,yıllar sonraki durumu hakkında şimdiden net bir fikir öne sürmekte doğru olmaz. Bunu sadece sanat için söyleyebiliriz. Onun dışındakilerin hepsinde de “devamlılık” söz konusu,demek lazım.

İnsan hayatının başladığı günden,andan bu yana hep özlemler vardı. "Ümitler vardı." Hala da var. Gelecekte de hep olacak!. Diğer bütün konular ise onu takip etmeye devam edecekler. Ümit ettikçe,özledikçe hayat daha bir anlamlı olacak. Daha bir güzel olacak. Özlemeye ve ümit etmeye devam!.  SAYGILARIMIZI SUNARIZ!