Doğanın kendisi özeldir!. Ona başka bir özellik yakıştırmaya,başka bir isim koymaya gerek yok. O,içindeki bütün varlıklarla hayatımızın en özel,en genel,en anlamlı,en gerekli yeridir. Günleri,ayları,yılları,mevsimleri bir başka onun!. Yeryüzünün,gökyüzünün en geniş tanımıdır o.. Hergün doğayı ve onun bütün güzelliklerini daha çok seviyoruz. 

 Dünyada bulunan doğal kaynakların bütün canlılar için ne kadar önemli olduğunu söylemeye gerek yok. Onların varlığı,sadece yaşamın sürmesi için değil,huzur,refah ve mutluluk için de çok gereklidir. Tabiatın sunduğu hemen her şeyde,hayat için en temel konuların bir ömür boyu sürdüğünü tarihler anlatır. Onun her anında,devamlı ümitler vardır. 

Doğal kaynakların oluşumunda,tabiatın kendisinde canlıların etkisi pek yoktur. O,kendiliğinden meydana gelmiştir. İşte bu özel kaynaklar,doğal ortam içinde belirli koşullara bağlı olan,oluşan tabiatın zenginlikleridir. Su,hava,toprak,bitki örtüsü,madenler,mevsimler ve coğrafyalar;Dünya’nın doğal kaynaklarını oluşturuyor. Gece-gündüz de öyle!. Hasretler de!. 

 Zaman-zaman ortaya çıkan “ÇEVRE SORUNLARINI” doğaya olan sevgimizle çözmeliyiz. Bu,gelecek için,yarınlar için gayet önemlidir. Doğaya ve onun çevresine özel değerler vermeliyiz. Bu konuda yapılan bütün çalışmalara da tam destek verilmelidir. Gönüllü olarak,yapılacak bu destekler,bu özel çalışmalar,gelecek nesiller için ayrı bir kıymete sahiptir. 

 Doğanın kendisinde var olan her şey,hayatta da olsun!. Tabiatın doğallığını,saflığını ve güzelliklerini kendi yaşamımızın içine almalıyız. Tabiata verilen önem,onun için harcanan her an,insan hayatı ve geleceği için de aynı değere sahip olacaktır. Doğayı ve dünyayı sevdikçe,hayatı da sevmiş olacağız. Böylece,mutluluğa doğru adımlar atmış olacağız..