“Bir Zamanlar..” diye başlayan bütün hikayelerde o,NOSTALJİ vardır.. Bu, “Geçmişe Duyulan Özlem” olarak adlandırılsa da,tanımı tam öyle değildir. Ayrıca,geçmişte-mazi’de yaşamakta değil. Fakat,geçmişin izlerini taşıyor,diyebiliriz. Zaten,geçmiş senelerde ve zamanlarda yaşamak mümkün değildir. Öyle bir hayatta yoktur!. Sadece anılar,hatıralar vardır!.

Burada sorulması gereken iki ayrı soru var:Birincisi,”Geçmişi Mi Özlemek” ikincisi ise,”Geleceği Mi Özlemek” İkisindeki ÖZEMEK çok farklı anlam taşımaktadır .Maziye hasret,fazla bir mana taşımaz. Hiçbir şey de anlatmaz. Ama,geleceğe,yarınlara duyulan her his mutlaka yerini bulur. Gerçek "özlem" budur!. Bunun dışındakilerinin durumu ancak mecazi konumda ve anlamda durur.

Noslaji,kelime olarak geçmişi anlatıyor,olabilir.Fakat,bu sadece sözcükteki konumdur. Hayatta öyle kalıp veya geçmişe dönmek diye bir konu olamaz. Olsa olsa geçmişten dersler çıkarmak olur. Hatırlamak ve akla getirmek gibi bir durum olur. Başka bir şey de olmaz!. Eski zamanları değil,gelecek yılları düşünmek lazım. Doğanın da hayatın da yapısı ve işlevi budur.

 Geçmişin tarihini,kültürünü öğrenmek,bilmekse,bu konunun dışındadır. Elbette,geçmişteki konuları bilmekte fayda var. Fakat bilmek ayrı,onu yaşamak ayrıdır. Yarınlar için böyle bir şey söz konusu değildir. Gelecek esksiksiz,tam bir ÜMİTTİR. Ümitler,hasretler orada olmalı,orada yaşanmalıdır. Zamanı da ona göre ayarlamak gerekir. Bu,ümitli bir beklentidir!.

 Yaşamın doğasında bu var.Zamanın içinde bu var. Mevsimlerin,yılların içinde bu var..Budur bizleri ümide,sevgiye ve mutluluğa doğru götüren temel ve de gerçek yaşamdır.. Yarınların her şeyi,düşünülen her anı,devamlı coşku verir. Coşkulu ve ümitli olmak,gelecekte daha da mutlu olmak anlamındadır..  BÜTÜN MUTLULUKLARIN SİZLERİN OLMASI DİLEĞİYLE!.