“Ne Günlerdi!..” diyebileceğimiz bir çok gün ve zaman vardır. Hatta,ne aylardı,ne yıllardı da diyebiliriz. Fakat,hepsini özetlemek için “ne günlerdi “ demek yeterli olacak. Bu durum,yaşadığımız güzel ve anlamlı konuları anlatıyor. Güzel anları. Güzel anıları.. Onlar,yaşamın eski yerinde,eski özlemlerinde kaldılar. Rüzgarlar götürdü,o hasretleri. 

“Eski Günler” için bu ve buna benzer anlatımlar ve ifadeler kullanılabilir. Ama,gelecek yıllar ve zamanlar için bunu söylemek mümkün değil. Aradaki fark bu!. Geçmişi,şu ya da bu şekilde anlayabiliyoruz. Anlatabiliyoruz..Fakat,gelecek için böyle bir şey söz konusu olamaz. O,bilinmeyen bir yerdedir. Ama,hep beklenen bir yerdedir. Bilmeden bekler dururuz onu.. 

“Zamanın Günleri” içinde bulunduğumuz günlerdir bunlar. Yaşadığımız,yaşamakta olduğumuz günlerdir. Yaşamakta olduğumuz hayattır. Mevcut olan her şey bu anlarda bulunur. Belikde en iyi şekilde yaşanması gereken günler bu günlerdir. Burada,hatıraların yerini "sevgiler" alır. Sevgilerle geleceğe,mutluluğa uzanmak vardır,burada.. 

“Gelecek günler” asıl konu budur. Yarınlardır!. Asıl hasrette budur. Bir günün sonuda,yarını beklemek ne güzel. Bir ayın sonunda,geleceği beklemek ne güzel. Bir yılın sonunda,gelecek seneleri beklemek ne güzel. Ne güzel,bilmeden beklemek!. Yaşamın en tarifsiz tarafı da budur. Böylece,insan daha fazla coşkulu oluyor.Hayatı daha fazla seviyor. 

Yaşamı olduğu gibi kabul etmek lazım..Her haliyle,her şeyiyle!. Olduğu gibi,benimsemek lazım. Olduğu gibi,anlamak lazım. Olduğu gibi, anlatmak lazım. Olduğu gibi,yazmak lazım. Olduğu gibi,sevmek lazım. HAYATIN BÜTÜN GÜZELLİKLERİ SİZLERİN OLSUN!.