Gün gün ayrı hikayelere sahip oluyor bu hayat. Ayrı ve farklı!.

Her günün kendine özgün bir öyküsü oluyor artık. Bunu,günün kendisi de yazabilir. Hayatın kendisi de.

Hangisi daha iyi olur,hayatın mı,günün hikayesi ki?. Aslına bakarsanız,ikisi de lazım. Onlar,bir birini tamamlarlar. 

Öykü olacaksa;gün gibi,güneş gibi olmalı!.

Günün kendisi,öyküsünü doğanın içinden yazar ve sunar. Hayat ise, bir çok şeyin yan yana,iç içe gelmesi ile öyküsünü yazabiliyor.

Her ikisi de oldukça önemli konulardır. İkisi birlikte yazsalar hikayeleri. Olmaz mı?.

İkisinin yazacağı hikayeler daha iyi ve daha anlamlı olur. Doğal ve canlı olurdu bu öyküler.

Günler,daima ileriye doğru aktığı için onların yazısı da yarınlara benzemiş olacak. Yarınlar da, daima ilgi çekici olur.

Hayatın yazısında ise,içinde bütün bir dünyayı görmek mümkün. Dünyanın hikayesini en iyi şekilde ancak hayat yazar!.

Her bir öykü,en iyi yerlere çıkmalı. Baharlara çıksa,ne güzel olurdu. Hayatta,gün de baharlara benzesin!.