O,gideli fazla olmadı. Gün doğmadan gitmiş oldu. Bizi bizimle bırakarak kendi dünyasında kayboldu.

Böyle terk etti bizi en sıcak mevsim. Böyle gitti en sıcak günler. Sıcak gün ve mevsim aynı anda,birden bire "gitmiş" oldular.

Üzülmemek elde değil!. 

Bir az önce yaz mevsimi,sıcakları ve günleri de yanına alarak gitti..

Az önce gitti,sıcak yüzlü,gülen yüzlü dünyamızdan.  Yerine hüzünlü günleri bırakıp uzaklaştı bizden,bizim mevsimlerimizden.

Demin gitti,bir az önce,az önce gitti sıcak hayaller. Onların yerine,kederli "hayallerin dünyası" gelmiş olacak.

Kederin dünyasının yolu ise,hiç bir yere çıkmaz..

Her ne kadar hüzünlü bir mevsime çıksa da günler,dönüp o güzelim sıcak aylar gelecektir mutlaka. Zamanlar,kederle geçmez ki!.

"Hüzünle başlamak" hiçte iç açıcı değil. Bütün bir mevsimin keder dolu olmasını anlatmak oldukça zordur. Yaşamak daha zor!.

Gelecek günleri,gelecek ayları,gelecek mevsimleri onun için hasretle bekleriz. En iyi,en anlamlı hasrette bu olsa gerek.

Hasret ede ede,yaşar gideriz!.